onze rassen
Onze rassen
Toen ik begon met SomAby had ik nog geen idee wat me allemaal te wachten zou staan. Maar ik trof op een show een Duitse fokker die verliefd was op mijn lotje en graag een kitten wilde in ruil voor een Nebelung van haar. Zo kwam het eerste andere ras in huis. Toen kwam Valentina Verbeek met het point verhaal wat ertoe leidde dat ik Pika-Blu heb aangevraagd. Ik heb toen zelf een point rusje gehouden uit België want ja…als aanvrager kun je het niet maken om zelf geen Pika Blu in huis te hebben natuurlijk J. Inmiddels was er de vraag voor Selkirk Rex gekomen, of ik dit ras mee wilde helpen met groei en promotie. Daar was dus ineens een kitten wat maar niet verkocht werd op facebook…een prachtig blauw/wit meisje en iedere keer kwam ik haar weer tegen. Dus maar opgehaald in Belarus (Wit Rusland) en ze is nu anno 2020 op 1 punt na Europees kampioen…en ze past enorm goed in de groep wat ook heel belangrijk is.
Vandaar kwam er een scheiding en werd mijn kattenvolkje gehalveerd. Mrs. Bouclé, de Selkirk Rex was een beetje alleen dus zocht ik een maatje voor haar. Na me verdiept te hebben in Sphynx heb ik daar van afgezien maar ben voor de Devon Rex uit de Oekraïne gegaan. Helaas bleek het poesje waar ik verliefd op was langhaar te zijn en daar mag je niet mee fokken. Ik kreeg mijn aanbetaling niet terug dus heb gezegd deze vast te houden tot er een rode korthaar was geboren die showkwaliteit was zodat ik die kon kopen. Niets meer gehoord uit Oekraïne dus ben toch maar op zoek gegaan naar een ander Selkirk Rex meisje en dat werd Megan uit Polen…een prachtig tortie poesje die het hier heel goed doet. Helaas wilde de blauw/witte geen enkele kater dus heb toen een eigen kater gekocht in Letland, wat een schat van kater…niet sproeien en heerlijke knuffelkont maar helaas wilde Mrs. Bouclé ook hem niet L. Toen hij volwassen werd kreeg hij vaak een aanvaring met de baas in huis…Big Mac. Hij werd steeds ongelukkiger en heb hem toen verkocht naar een Belgische fokker die heel erg blij met hem is…en…hij is er gelukkig en loopt er als een koning tussen de dames te checken of zijn harem zich goed gedraagt. Soms is dat het beste wat je voor een kater kan doen maar eerlijk is eerlijk…ik heb er nog steeds moeite mee. Ik heb van alles gedaan om de groep hier in harmonie te krijgen en dan is het vaak in het belang van je beestje beter om het te herplaatsen. Maar oh oh…wat deed dat pijn. Als ik zie hoe gelukkig hij nu is kan ik alleen maar dankbaar zijn dat ik niet zo egoïstisch ben geweest om hem ten koste van alles hier te houden.
En ineens was er na 2 jaar bericht uit de Oekraïne, er was een prachtig meisje rood/wit korthaar geboren , of ik die wilde hebben. Ik dacht dat ik mijn geld kwijt was maar mijn vertrouwen was weer enigszins hersteld en tja..beter zo dan geld weggooien natuurlijk dus daar kwam ze…parmantige Iskra met de huge oren die uit de carrier stapte van haar eigen PA.
Ze stal meteen mijn hart, wat een heerlijk beestje…zo aanhankelijk en ze miauwt zooo lief. Inderdaad doet ze het goed op show. Inderdaad doet ze het goed op show..ze heeft zelfs een heuse fan in een van de keurmeesters J Ze is de enige die bij me slaapt…ze heeft het snel koud want ja…bijna geen vachtje en een hogere lichaamstemperatuur…dat wil wel dus ze kruipt zowat in me als ik naar bed ga…heerlijk !!!
Nu was ik altijd al een groot fan van de hybride Savannah, ze zijn echt beeldschoon, zo elegant en met een lief karakter, maar ja..half wild dus had al een paar keer laten vallen in de diverse groepen dat als ik het zou doen er een heuse F1kater moest komen die bovendien heel goed in een groep zou passen. Ik woonde in een monument in Alkmaar waar ik niets mocht neerzetten/aanbouwen o.i.d. plus de ex was er bang voor dus dat werd toen niets. Maar toen ik eenmaal in houten woonde meldde zich een fokker dat ze een heel sociale F1 had en of ik interesse had… ik zat nog midden in de verhuizing en was alleen dus moest er wel even over nadenken en tja toen was hij verkocht. Ik vroeg wel of ik bij hem mocht kijken een paar weken later en daar had de fokker geen probleem mee dus ik heen en ohwww zaten daar 2 serval en 2 savannah kittens naast elkaar mij liefdevol en smekend aan te kijken…enige verschil was dat de serval een meer borstelige vacht hebben maar voor de rest was dit nest echt net als papa serval getekend…wat een plaatjes…dus toen ik een beetje spijtig zei dat het jammer was dat ik net te laat besloten had zei de fokker dat ze niets meer gehoord had van de koper en als ik wilde hij voor mij was….dus dat was snel bekeken..een paar dagen later heb ik hem opgehaald en jawel…heel sociaal en past heel goed in de groep. Is echt net een hond..loopt achter je aan en kwispelt met zijn staart…maar het is ook echt een ondeugd en ja ondeugd van een Aby of van een Savannah F1 is toch anders hahahah maar zou hem niet meer willen missen. Het is anders, maar hier past hij perfect.
En daar blijft het bij. Als beide fokprogramma’s klaar zijn wordt de groep weer kleiner en ik krijg t.z.t. nog een abymeisje uit Amerika en daar wil ik dan graag mijn pensioen als fokker mee gaan vieren. Misschien nog een kater als dekkater voor Nl maar dat is het wel dan. De bedoeling is dat ik met die twee eindig want dan zit ik tegen die tijd bijna 45 jaar in het vak en is het wel mooi geweest toch.
Ik geniet intens van mijn rassen allemaal bij elkaar, er zijn verschillende fokkers geweest die mij voor gek..of erger…versleten maar het gaat prima bij elkaar, het is wel zo dat ieder ras zijn typerende karaktertrekken heeft en daar zul je respect voor op moeten brengen. Als je dat niet kan of wil kun je je beter bij 1 ras houden, maar ik schijn er een talent voor te hebben dus ik voel mij een gezegend mens en een zeer bekwame fokker.